วันเสาร์ที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2557

การเลี้ยงผึ้งโก๋น(ผึ้งโพรงป่า) ตอนที่ 4

ารเลี้ยงผึ้งโก๋น(ผึ้งโพรงป่า) 
ตอนที่ 4 การเลี้ยงผึ้งโก๋น


Mr.Sawing  khuntasa

                  การเลี้ยงผึ้งโก๋นจะเป็นการเลี้ยงแบบง่าย ๆ ไม่มีการให้อาหารแบบการเลี้ยงผึ้งพันธุ์ต่างประเทศ ผู้เลี้ยงผึ้งโก๋นจะปล่อยให้ผึ้งหากินเองตามธรรมชาติ บทบาทหลักของผู้เลี้ยงส่วนใหญ่จะเป็นการป้องกันอันตรายที่จะเข้ามาทำร้ายผึ้งและสร้างปัจจัยที่จะส่งผลให้ผึ้งผลิตน้ำผึ้งได้มากและมีคุณภาพดี เช่น การป้องกันมด แมลงสาบ แมงมุม ต่อ หรือสัตว์อื่น ๆ มารบกวน ชาวบ้านบางคนจะนำโก๋นผึ้งไปตั้งบนฐานไม้ต้นเดียวที่สร้างขึ้นแล้วนำผ้าไปชุบน้ำมันเครื่องมัดรอบเสาด้านล่างโก๋นผึ้งเพื่อป้องกันแมลงศัตรูมารบกวน การปลูกไม้ดอกไม้ประดับบริเวณที่เลี้ยงผึ้ง การป้องกันไฟป่าไหม้บริเวณใกล้เคียงเพื่อป้องกันควันไฟรมเกสรดอกไม้ ซึ่งจะทำให้น้ำผึ้งมีสีคล้ำ ไม่สวย จำหน่ายไม่ได้ราคา 




                  ในบางกรณี เช่นถ้าเลี้ยงภายในหมู่บ้าน ทุกปีหน่วยงานราชการในพื้นที่จะทำการพ่นยากำจัดยุงลาย เพื่อป้องกันโรคไข้เลือดออกระบาดในหมู่บ้าน ซึ่งเป็นอันตรายต่อผึ้งโก๋น วิธีที่ชาวบ้านใช้จะมี 2 วิธี คือเมื่อรู้ว่าจะมีการพ่นยาในเดือนหรืออาทิตย์นั้น ๆ ถ้าผึ้งใกล้ถึงเวลาเก็บน้ำผึ้งชาวบ้านจะทำการเก็บน้ำผึ้งและปล่อยให้ผึ้งเข้าป่าไปเลยเพื่อป้องกันผึ้งตายจากสารเคมี หรือถ้าไม่ถึงเวลาเก็บน้ำผึ้งก่อนวันพ่นยากำจัดยุงในวันรุ่งขึ้น ตอนกลางคืนชาวบ้านจะนำเศษกระดาษ หรือใบไม้แห้งมาปิดรูผึ้ง จากนั้นนำพลาสติกมาคลุมโก๋น แต่ต้องปล่อยอากาศระบายได้บริเวณด้านบนโก๋นผึ้ง เพื่อป้องกันไม่ให้ผึ้งออกมาจากโก๋น และช่วยรักษาประชากรผึ้งไม่ให้ได้รับอันตรายจากการพ่นยากำจัดยุง 




ไม่มีความคิดเห็น: